Aan de grens van het beloofde land

T. J. de Ruiter, predikant  en leraar
 

Inleiding

Leviticus

Terwijl het volk nog bij de berg Sinaï kampeert - zie het boek Exodus - worden er door Mozes allerlei instellingen gegeven. Eerst wordt het gehele stelsel van de offeranden vastgesteld. Ook geeft hij strenge morele voorschriften. Israël zal zich niet moreel en religieus laten verontreinigen met de zondige praktijk van de omliggende stammen (Leviticus hoofdstuk 18 - 19:22). De levenswandel van Israël zal rein en respectvol moeten zijn (Leviticus 19:23; 33-37).

Leviticus 20:22-24. De inzettingen zullen nauwgezet moeten worden opgevolgd anders zal het (beloofd) land het volk uitspuwen (vers22).

Leviticus 23. De instellingen m.b.t. de jaarlijkse feesten van Israël.

Leviticus 25:1-13. Verschillende verordeningen m.b.t. het land worden voorgeschreven. Het land moet elk zevende jaar - het sabbatsjaar - onbewerkt blijven; er mag niet worden gezaaid en gesnoeid. Ook tijdens het vijftigste jaar, het jubeljaar, zal het land moeten rusten. In het Jubeljaar moet land dat verkocht was aan de oorspronkelijke eigenaar worden terug gegeven ( 25:23-28).

Numeri

Numeri 20:14-21. Israël is in het gebied ten zuiden van de Dode Zee aangekomen. Edom - het volk stamde af van Ezau, de broer van Jakob - woonde er. Israël vroeg door het land te mogen trekken maar Edom stond dit niet toe. Israël is toen oostelijk om dit gebied getrokken en kwam ten oosten van de Dode Zee en noordelijker in het gebied van de daar wonende stammen; dit gebied behoort nu aan Jordanië.

Numeri 21:25. Israël vroeg koning, Sichon om door haar gebied te mogen trekken. Israël beloofde het land, de akkers en de wijngaarden niet te beschadigen. Maar omdat Sichon Israël de doortocht weigerde bond Israël de strijd met die stammen aan en versloeg hen (Numeri 21:21-30. Zo kreeg Israël het gebied ten oosten van de Zee en de benedenloop van de Jordaan in handen.

Numeri 21:31-.5. Israël trok verder naar het noorden in het gebied ten oosten van Jordaan. Og, de koning van Basan trok op met zijn leger tegen Israël. Het leger van Og werd volkomen verslagen en Israël nam ook het noordelijke gebied ten oosten van de Jordaan in.

Numeri 22:1. Israël trekt weer zuidelijker en legert zich in de velden van Moab, aan de oostelijke oever van de Jordaan. Aan de andere kant van de Jordaan lag Jericho, een versterkte stad. Terwijl het volk hier aan de grens van het beloofde land bivakkeerde wordt Jozua aangesteld om de volgende leider te worden (27:22,23).

Numeri 32:1-42. Het gehele gebied ten oosten van Jordaan wordt onder enkele stammen verdeeld. De stam Ruben en Gad hadden veel vee en zij hadden de goede weiden gezien van dit gebied. Zij kregen toestemming om er zich te vestigen maar Mozes stelde wel als voorwaarde dat zij met de andere stammen zouden vechten om het gebied ten westen van de Jordaan te bezetten. Ook de halve stam Manasse wilde zich in dit oostelijke gebied vestigen.

Numeri 33:50-35:34. De profetische blik van de gezalfde leider Mozes geeft de laatste aanwijzingen voor het in bezit nemen van het land.
-  de heidens stammen moeten worden verdreven en het land moet worden gereinigd
   van alle afgoderij en de daaraan verbonden cultuur (33:50-56).
-  Hij wijst de grenzen van het gebied aan dat Israël zal gaan bewonen (34:1-12)/
-  Hij verdeelt het land onder de stammen (34:13-29).
-  Hij wijst de steden aan waar de levieten (de helpers van de priesters) zullen wonen (35:1-8).
-  Hij wijst de vrijsteden aan, dit waren de steden waar de onopzettelijke doodslager
   veilig was voor de bloedwreker (35:9-34).
-  Opdat het land aan de toegewezen stam en familie in de familie blijft krijgen ook
   dochters erfrecht op voorwaarde dat zij huwen met een mand van hun eigen stam
   (36:1-13 en let speciaal op vers 8 en 9).

Slot van deze derde studie
 

Israël ligt aan de grens van het beloofde land en is bijna gereed het in te trekken. Het ontvangt van Mozes allerlei aanwijzingen en voorschriften om het land in bezit te nemen en ordelijk te bewonen. Toch zal  Mozes voordat hij sterft nog een uitgebreide afscheidsrede houden met zeer veel onderwijs. Deze afscheidsrede treffen wij aan in het boek Deuteronomium dat wij in de volgende studie gaan bestuderen.

Reageren? e-mail...Pastor T. J. de Ruiter