Het
veelzijdig nut van het spreken
in andere talen
(zoals de Geest die geeft uit
te spreken)
T. J. de Ruiter
Inleiding
In het verhaal van het eerste Pinksterfeest van de kerk - zie Handelingen 2 - heeft het spreken in nieuwe talen (nieuwe tongen) een zeer in het oog lopende plaats. Men kan het niet uit het verhaal weghalen, hoe graag sommigen dit ook zouden willen doen. Geen enkel Pinksterverschijnsel heeft zoveel kritiek moeten verduren als het spreken in nieuwe talen en geen enkele geestelijke activiteit heeft men zo intensief met theologische argumenten proberen weg te drukken uit christelijke ervaring. Het is dan ook geen wonder dat dit unieke verschijnsel geleidelijk geheel uit de christelijke theologie en ervaring verdween. De grote kerken stonden op het standpunt dat de gaven van de Geest, waaronder dus ook het spreken in nieuwe talen, alleen voor de beginperiode van de kerk was geweest en dat derhalve het spreken in nieuwe talen alleen in sektarische bewegingen voorkwam als een extreme, extatische en misleidende uiting.
Beschrijving van het verschijnsel van het spreken in nieuwe tongen (onbekende talen)
De tongentaal is meestal bijna altijd zowel voor de spreker zelf als de toehoorders een stroom van onverstaanbare klanken. Het Griekse woord dat in enkele bijbelvertalingen door 'tongen' is vertaald is 'glôssa' - enkelvoud, Dit woord betekent a. het lichaamsdeel, de 'tong' en b. 'taal.' Waarom men in sommige vertalingen voor 'tongen' heeft gekozen en niet voor 'het spreken in nieuwe talen' wijst erop dat men met dit verschijnsel niet begreep. De NBV vertaald zeer correct in Handelingen 2:4 'te spreken in vreemde talen.' Maar in 1 Korintiërs 12:10 wordt het in de NBV 'klanktaal,' hoewel hier hetzelfde Griekse woord als in Handelingen 2 wordt gebruikt. Klanktaal is een nieuw begrip dat niet wijst op een verbale uiting die tot een taalgroep behoort waarmee mensen of engelen met elkaar communiceren: zie 1 Korintiërs 13:1
Wetenschappers hebben kunnen vaststellen dat tongentaal zowel bij normaal bewustzijn voorkomt als in - wat men noemt - religieuze extase. Onderzoeken naar de betekenis van tongentalen hebben interessante gegevens opgeleverd. Zo is o.a. komen vast te staan dat er soms in bestaande talen wordt gesproken, soms ook in talen, die als 'dood' worden beschouwd, zoals o.a. het Grieks uit de tijd van de Bijbel of het oude Latijn. Ook was er soms gelegenheid de vertolking te onderzoeken en dan bleek dat deze feilloos aansloot bij de taal die door de spreker zelf niet werd verstaan. Wij kunnen de volgende definitie van het spreken in nieuwe talen vaststellen.
Het spreken in nieuwe talen is een bovennatuurlijke uiting door de Heilige Geest in talen die niet door de spreker geleerd zijn. De toehoorders verstaan zelden de uiting zonder een vertolking.
Het veelzijdig nut van het spreken in nieuwe talen
1. De gave is een
bewijs van de doop met de Heilige Geest.
2. De gave kan voor
eigen opbouw worden gebruikt.
3. De gave kan in
het gebedsleven worden gebruikt.
4. De gave kan voor
de bekering van ongelovigen worden gebruikt
en is een gezaghebbend teken dat God echt heeft gesproken.
5. De gave is,
gecombineerd
met die van de vertolking
gelijkwaardig aan de gave van profetie.
1. De gave is een bewijs van de doop met de Heilige Geest
Alle gaven van de Geest zien we reeds functioneren onder het Oude Verbond, behalve het spreken in andere, niet geleerde, talen. Deze werking kwam voor het eerst voor bij de uitstorting van de Heilige Geest te Jeruzalem en we treffen hem dus niet eerder in de Bijbel aan. Op grond van dit gegeven en mede ook op grond van de herhaling ervan bij nieuwe uitstortingen van de Geest, zoals in het boek Handelingen beschreven, leren bepaalde Pinksterbewegingen dat het spreken in andere talen het eerste bewijs - in het Engels 'the initial evidence'- is van de Doop met de Heilige Geest. Spreekt men in andere talen dan mag men weten gedoopt te zijn met de Heilige Geest. Let op: deze Pinksterdenominaties, zoals de Assemblies of God, leren niet dat het spreken andere talen het enige bewijs is van Doop met (in) de Heilige Geest. Ook wordt er niet geleerd dat men andere talen moet spreken; er is geen dwang en zij die wel met ongezonde aandrang anderen perse in tongen willen laten spreken zijn niet juist bezig.
Na het eerste spreken in andere talen (nieuwe tongen) bij de Doop in de Heilige Geest kan de gelovige deze nieuwe gave blijven gebruiken, maar ook kan hij zich onder leiding van de Heilige Geest op andere gaven gaan richten waardoor deze gave mogelijk door hem minder benut zal worden. Daarom zijn er met de Heilige Geest gedoopte gelovigen die na die eerste maal nooit meer door de Geest in niet geleerde talen hebben gesproken. Het is niet nodig om hierbij een kritische kanttekening te plaatsen, vooral niet als de gelovige andere gaven kent en gebruikt.
2. De gave kan voor eigen opbouw worden gebruikt
Paulus in 1 Korintiërs 14:4: "Wie in een tong spreekt sticht zichzelf." In vers 18 dankt Paulus God dat hij veel in tongen kan spreken: "Ik dank God, dat ik meer dan gij allen in tongen spreek." Het is duidelijk dat hij dit in privé deed, niet in de gemeente, hij voegt er namelijk aan toe: "maar in de gemeente wil ik liever vijf woorden met mijn verstand spreken om ook anderen te onderwijzen dan duizenden woorden in een tong." Dat is duidelijke taal, zou ik zo zeggen.
Veel gelovigen die met de Heilige Geest gedoopt zijn ervaren de geloofsopbouwende werking van het spreken in andere talen in het eigen gebed en de aanbidding. Medische onderzoekers hebben aangetoond dat het spreken andere talen (de door de Geest opgewekte tongentaal) en de vreugdevolle stemming, waarmee het dikwijls gepaard gaat een gezonde, verfrissende werking op de menselijke constitutie hebben.
Afhankelijk van de kracht van de aandrang die de Heilige Geest op een gelovige uitoefent en de inspiratie zal het spreken in andere talen als een onwillekeurige of als een bewust gewilde uiting worden ervaren. De discipelen realiseerden zich later dat zij op de Pinksterdag in Jeruzalem overweldigd waren door de Heilige Geest en velen na hen hebben de Geest met het spreken in andere talen zo overweldigend ervaren. De aandrang tot het spreken in een andere, niet geleerde, taal kan dus zo krachtig zijn dat het uit het hart opborrelt en uit de mond stroomt. Maar de uiting kan ook door de met de Geest gedoopte gelovige opgewekt worden omdat de gave van het spreken in tongen door de Geest aan die persoon gegeven is. Het gebruik van de gave komt dan tot stand door de samenwerking tussen de geest van de mens en de Heilige Geest die immers in de mens woont en een geestelijke eenheid met de geest van de mens vormt.
Kent u deze gave en gebruikt u hem? Gods Geest zal u verfrissend doorstromen als u hem gebruikt tot de glorie van de Heer.
3. De gave kan in het gebedsleven worden gebruikt
Dit gebruik van de gave ligt in het verlengde van de vorige. Paulus schreef over zijn eigen ervaring met het spreken in tongen in 1 Korintiërs 14:14,15 dat hij zowel het bidden en lof zingen met zijn verstand kende als het bidden en lof zingen met zijn geest waarbij het verstand onvruchtbaar bleef. Let er op dat hij wist en voelde dat hij bad maar hij verstond het niet. Hij wist en voelde dat hij de Heer prees en aanbad maar hij verstond niet wat hij tot Hem zei. Het verstand hielp hem dus niet. Velen kennen deze ervaring die Paulus ook had en weten zich erdoor gezegend. Er is echter een verkeerde leer over het omgaan met het verstand. Er wordt wel eens gezegd dat men z'n verstand op 'non-actief' moet zetten, dus moet uitschakelen. Als men de Schrift goed leest ziet men dat er niet staat dat de Heilige Geest het verstand op non-actief zette of uitschakelde maar dat Hij het ongebruikt liet. De Geest die alle talen spreekt werkte buiten het verstand om. Paulus zei dus niet: "Ik zet mijn verstand stil, ik denk niet na, opdat de Geest kan werken." Neen, Hij liet de Geest door hem werken, ook al verstond en begreep hij zelf niet wat de Geest zei.
Over het gebruik van deze gave in het gebed heb ik een ontroerend en aangrijpend voorbeeld. Als ik voorval zo beknopt mogelijk vertel moet u ook Romeinen 8:26 in gedachten houden: "En evenzo komt de Geest onze zwakheid te hulp, want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren."
Het verhaal staat in het Duitse boekje 'Erweckung oder Revolution' van Oskar Jeske. Jeske, een Duitser, leefde in Polen voor de Tweede Wereldoorlog, was op 14 jarige leeftijd bekeerd en werd een prediker. Toen de Russen naar het Westen oprukten werd hij opgepakt en naar Siberië getransporteerd. Daar moest hij en veel anderen met hem onder extreem zware en onmenselijke omstandigheden zware arbeid verrichten. Hij was daar tot 1956, het waren de zwaarste jaren van zijn leven, maar overal getuigde hij van Jezus en zag velen tot bekering komen en grote wonderen. Eens moest hij voor een Russisch gericht komen. Vier tot vijf uur lang werd hij voor het verhoor in een éénmanscel opgesloten die niet meer was als een soort kist, een kooi, waar men alleen rechtop in kon staan. Men kon er zich niet in buigen en zeker niet knielen, wat hij zo graag had willen doen om te bidden, want de kooi was gewoon te nauw. Deze uren waren de zwaarste van zijn leven. Hij had vanaf zijn 14e jaar toen hij bekeerd werd, altijd kunnen bidden, maar in die situatie vond hij geen woorden; er was geen gebed. Zijn gedachten waren verward en er was niets meer van binnen.
Toen kreeg hij een bijzondere ervaring. Opeens welde er vanuit zijn binnenste een merkwaardige uitdrukkingskracht op en hij begon luid in onbekende talen te bidden, zo luid dat anderen het hebben moeten horen. En toen hoorde hij een stem, die zei: "Fürchte Dich nicht, Ich ben bei Dir. Du wirst nicht verurteilt." En, inderdaad, door het gehele verhoor heeft Hij Gods nabijheid ervaren. Uiteindelijk werd hij vanwege internationale overeenkomsten over Duitse gevangenen in Rusland in vrijheid gesteld en terug getransporteerd naar zijn geboorteland. Later werd hij met zijn gezin herenigd in West Duitsland en werd een gezegende prediker in de Pinksterbeweging.
Met dit onderwijs over de zegen van het bidden en prijzen met de gave van het spreken in onbekende talen door de Geest zal ik niet willen beweren dat men zonder het kennen en beoefenen van deze gave geen intiem en vruchtbaar gebedsleven kan hebben. Het is in elk geval wel duidelijk dat de Geest van God een extra dimensie eraan kan toevoegen, die boven de menselijke vermogens uitgaat. Toch stel ik de vraag of u de gave van het spreken in onbekende talen door de Heilige Geest in uw eigen leven kent? Kent u de kracht van het bidden in tongen door de Heilige Geest? Indien niet, open u dan onvoorwaardelijk voor de Heilige Geest en - wie weet - ontvangt u een wonderlijke ervaring.
4. De gave kan voor de bekering van ongelovigen worden gebruikt en is
een
gezaghebbend teken dat God echt heeft gesproken
Opnieuw baseer ik mij voor dit onderwijs over het spreken in nieuwe talen op wat Paulus in 1 Korintiërs 14 erover schreef; lees vers 22: "Derhalve zijn tongen een teken niet voor hen, die geloven, maar voor de ongelovigen." Hij baseert dit onderwijs op Jesaja 28:11,12, waar geschreven staat dat God zal spreken tot het ongehoorzame volk door mensen die een onverstaanbare taal spreken en in een vreemde tongval."
Er zijn bijzondere voorvallen bekend, waarin het in tongen spreken mensen tot een krachtige bekering bracht. In Wales werd me verteld dat er in een gebedsbijeenkomst, waar weinig mensen waren iemand in tongen sprak. Plotseling was er gesnik achterin de bijna lege kerkzaal te horen. Een vreemde man was stilletjes binnen gekomen en gaan zitten. Snikkend vertelde hij dat die bidder voorin de kerk in een Afrikaanse stamtaal had gesproken die hij tijdens verblijf in Afrika had geleerd en dat de boodschap tot bekering zo indringend, zo overtuigend en persoonlijk op hem afgestemd was dat zijn hart gebroken was. Hij nam Jezus ter plekke aan.
Ik herinner mij nog een verhaal uit Wales, uit de omgeving waar mijn echtgenote, Tessa, haar jeugd doorbracht. Er waren Franse uienverkopers, die met een stok over de schouder met een bos Franse uitjes langs de deuren kwamen. Een gelovige vrouw deed open en begon tot hem in nieuwe talen te spreken. De man antwoordde terug en zei antwoordde weer en zo ging het enige tijd door. De man brak voor haar ogen en in stuntelig Engels maakte hij duidelijk dat zij in vloeiend Frans tot hem over Jezus had gesproken en hem had opgeroepen zich te bekeren. De vrouw had geen Frans geleerd en wist totaal niet wat zij had gezegd tot deze man. Zo zijn er meerdere van dergelijke ongelofelijke verhalen die echter wel waar zijn.
5. De gave is, gecombineerd met die van de vertolking gelijkwaardig aan die van profetie
Ik citeer 1
Korintiërs
14:5, "Wie profeteert is meer dan wie in tongen spreekt, tenzij hij het
ook uitlegt." Als er dus in de gemeente in tongen wordt gesproken en
het
wordt vertolkt of uitgelegd is de combinatie van het spreken in een
onbekende
taal met die van de vertolking in doelmatigheid gelijkwaardig aan die
van
profetie. De combinatie van deze twee gaven kan zelfs nog effectiever
zijn
als iemand de tongentaal verstaat en kan bevestigen dat de vertolking
ervan
ook perfect was, terwijl de spreker noch zelf de taal verstond waarin
hij
sprak, noch de vertolking verzonnen bleek te hebben. Dergelijke
gevallen
zijn uit de kerkgeschiedenis bekend tot in deze tijd zijn er meldingen
van.
Enige jaren geleden
vernam ik uit betrouwbare bron dat er iemand tijdens een bijeenkomst in
een geestelijke taal sprak en tevens de vertolking ervan gaf. Waarop
iemand
in de zaal opstond en vroeg, waar de spreker zulk prachtig Hebreeuws
had
geleerd en er een compliment aan toevoegde voor de perfecte vertaling
ervan.
De man die opstond bleek een professor in de Hebreeuwse taal te zijn.
Slot
De gave van het spreken in een andere taal die men niet had geleerd maar werd geschonken door de Heilige Geest als een bijzonder vermogen, een wonderbare gave, opent ongekende mogelijkheden voor de communicatie met God, de versterking van de gelovigen en de bekering van ongelovigen. Deze gave kan door de bijzondere werking van de Heilige Geest een gelovige ook uit situaties redden die naar de mens gesproken hopeloos zijn; zie het incident dat ik hierboven heb opgeschreven.
Wie zich uitstrekt naar de vervulling met de Heilige Geest mag ook vragen om de gave van het spreken in nieuwe talen, zie het advies van de apostel Paulus in 1 Korintiërs 14:1: "Jaag de liefde na en streef naar de gaven van de Geest, vooral naar die van profetie."
Leusden, Hilversum, 1 juni 2006, juni 2011
Reageren? E-mail...Pastor T. J. de Ruiter
Site 'Teach All
Nations' (nspiratie & Proclamatie') sinds 1 juli 2010 / update 28
juni 2011 / Pastor T. J. de Ruiter / The Netherlands