Waar gaat het heen in het Middenoosten?
Het gaat niet goed in het Middenoosten dat kan een ieder constateren. Het routeplan naar vrede, is bijna - misschien wel geheel - in de prullenbak terechtgekomen en de gemoederen raken steeds meer verhit, zowel bij de Palestijnen en de Arabieren als bij de Joden. Het geweld neemt toe, de Israëlieten zijn straks ook niet meer veilig in hun huizen als het antwoord op het vernielen van huizen van Palestijnse leiders. Sharon meent de Palestijnen op de knieën te kunnen krijgen door steeds hardere militaire acties waarbij leiders worden uitgeschakeld.
Het neveneffect van dit keihard optreden is echter dat hij de internationale gemeenschap meer en meer tegen zich gekant ziet met alle vervelende gevolgen van dien. De meeste landen zijn het er over eens dat zowel de terroristische aanslagen van de Palestijnen als de vreselijke wraakacties van Israël moeten worden veroordeeld. Terwijl ik op woensdag 17 sept. 2003 de laatste hand aan dit artikel leg deelde het ANP nieuws mee dat de V.S. een resolutie van de Veiligheidsraad met haar veto hadden verhinderd waarin Israël werd gewaarschuwd met haar handen van Arafat af te blijven. De V.S. vonden dat ook de organisaties zoals Hamas etc. in de resolutie genoemd en veroordeeld hadden moeten worden.
Wat zal de zo fel begeerde stabiliteit en vrede in dit gebied, de navel van de aarde genoemd, kunnen bewerkstelligen? Hoor ik niet de zucht bij veel Christenen: "Here God, hoe lang nog moet dti zo nog doorgaan?" En ook de gebeden van het Joodse volk: "God van onze vaderen, waarom helpt U ons niet, waarom bent U zo ver van ons en verlost ons niet?"
De wereldse politiek zal slechts één middel kennen: Met internationale druk en geweld deze volkeren tot de orde roepen. Een internationale actie, die zich vooral tegen Israël zal richten mag zeker in een niet al te verre toekomst worden verwacht als zij haar huidige politiek van hard militair optreden handhaaft. Want Israël kent nog geen andere strategie dan die om de veiligheid van haar burgers enigszins te garanderen.
Als er een internationale 'vredesmacht' naar het Middenoosten zal gaan is het zeer wel mogelijk dat er een hevig conflict ontstaat omdat Israël geen andere keus ziet dan zich er tegen te verzetten aangezien haar historische aanspraak op het land niet algemeen zal worden erkend. De internationale vredesmacht zal het heilige land bezetten en de Joden onderdrukken. Het is te verwachten dat deze internationale bezetter geen rekening zal houden met de godsdienstige ijver en aanspraken van het volk. Zal dan de tijd van de 'grote benauwdheid voor Jacob' aanbreken, waarvan de profeten hebben gesproken, (Jeremia 30:7; Daniël 12:1). In die grote nationale benauwdheid zullen de ogen worden geopend en zal er een roepen om de Messias te horen zijn.
De verwerping van Christus
Israël, Gods volk, uitverkoren om een zegen tot de gehele wereld te brengen. Het lijkt er in het geheel niet op want velen beschouwen Israël als een grote last. Wat is er dan eigenlijk verkeerd gegaan met het Joodse volk? Hoor wat Jezus zei over Jeruzalem, dat is over het gehele Israël, van zijn tijd in Lucas 19:42: "Och, of gij ook op deze dag verstondt wat tot uw vrede dient; maar thans is het verborgen voor uw ogen." De leiding van het volk begreep niet welk een geweldige mogelijkheid God haar in zijn Zoon toen gaf, maar koos tegen Hem en verwierp het geloof in Hem. Ik laat de apostel Paulus aan het woord en citeer Romeinen 9:32,33: "Omdat het - Israël - niet uitging van geloof, maar van vermeende werken. Zij hebben zich gestoten aan de steen van aanstoot, gelijk geschreven staat: Zie, Ik leg in Sion een steen van aanstoot en een rots van ergernis, en wie op hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen." Die steen van aanstoot en die rots van ergernis is het geloof in de Messias, de Zoon van de levende verbondsgod JaHWeH. Het is duidelijk in de evangeliën te constateren dat Jezus gekruisigd werd omdat Hij zich de Zoon van God noemde en wist de beloofde Messias te zijn. Hoewel Jezus niet met een badge wandelde waarop iedereen kon lezen "Ik ben de Zoon van God," begrepen de leiders de diepere implicaties van zijn aanspraken en kracht goed. Zij namen dit niet en zagen in Jezus een bedreiging voor de gevestigde orde en hun theologiestelsel. Jezus moest uit de weg worden geruimd en dat gebeurde ook. Zij hielden echter geen rekening met de kracht van God die Hem uit dood terugbracht. De verwerping van Jezus heeft de geschiedenis van Israël tot op de dag van vandaag dramatisch beïnvloed.
De roeping van het Joodse volk
Laat er echter geen twijfel over bestaan. Het Joodse volk was en is het uitverkoren volk van de Almachtige God. In oorspronkelijke roeping van Abraham is reeds vastgelegd dat de Almachtige God door haar een grote zegen wil brengen tot alle geslachten en volkeren, (Genesis 12:1-3).
De grote schriftapostel Paulus, van geboorte een Jood en wwn intellectueel, doorkneed in de heilige geschriften van zijn volk, een christen geworden op grond van een wonderbaarlijke openbaring van Jezus, wist het ook heel zeker: het Joodse volk was en is geroepen om het heil van God, de verlossing van zonde en het eeuwig leven, met de door Hem bekrachtigde volmaakte normen en waarden voor het gehele leven, aan de gehele mensheid te verkondigen, (Romeinen 3:1,2). Paulus is er zeker van - hij steunde hiervoor ook op de oude profetieën - dat dit oorspronkelijke doel van God met het volk zal worden bereikt en hij weet ook dat dit door Jezus Christus zal geschieden. Als Israël eens tot geloof in Hem komt kan zij haar goddelijke roeping onder zijn leiding gaan vervullen. De gemeente van de Heer kan hierbij een rol spelen door het volk tot jaloersheid en bezinning te brengen.
De toekomst van God; vrede en recht voor alle volkeren
Omdat God zijn eenmaal gegeven gaven en roeping niet terugneemt - zoals Paulus schreef in Romeinen 11:29: "Want de genadegaven en de roeping van God zijn onberouwelijk," mag er in de toekomst inderdaad een tijdperk worden verwacht waarin Israël haar ongeloof in de Messias Jezus zal verwisselen voor geloof.
Paulus weet dat er een hoopvolle toekomst voor het Joodse volk is. Romeinen 11:26: "En aldus zal gans Israël behouden worden, gelijk geschreven staat: De Verlosser zal uit Sion komen. Hij zal de goddeloosheden van Jacob afwenden." Het plan van God met dit volk zal worden hervat, een doorstart krijgen, als het tot bekering komt en zal inzien dat Jezus van Nazareth de beloofde Messias en Koning uit het huis van David is, zijn grote Zoon. Onder zijn rechtvaardige en vredelievende heerschappij zal er vrede, voorspoed en ruimte zijn voor alle volkeren, voor Israël, maar ook voor Palestijnen en Arabieren.
Laat ons hopen en bidden dat het glorieuze Messiaanse rijk van vrede spoedig zal aanbreken. Alleen dan zal de strijdbijl voor eeuwig begraven zijn en er rust komen op de navel van de aarde.
T. J. de Ruiter, Pastor en Leraar in de Pinksterbeweging, 17 september 2003
Contact? E-mail... Pastor T.. J. de Ruiter