Prediking van T. J. de Ruiter, zondag, 10 jan 1999
Romeinen 1:18-20, “Want de toorn van God openbaart zich van de hemel.”
Inleiding
Voor de Joden was en is God een zeer persoonlijk Wezen. Hij is voor hen een God met een sterke wil en een onmetelijke intelligentie, want Hij heeft de hemel en de aarde gemaakt met alles erop en eraan. Hij is een God met emoties, Hij voelt liefde, verdriet, haat, dat is afschuw (Hij haat de zonde). Hij is een rechtvaardig God, Hij houdt er niet van dat er gelogen en bedrogen wordt en dat dat allemaal ongestraft kan plaats vinden. Hij is een God, die zich kan opwinden over zonde en gemeenheid en Hij is zelfs in staat tot uitbarstingen van verontwaardiging, ja van woede als mensen weigeren - lang geweigerd hebben - zich te houden aan zijn wil en Hem de eer te geven, die Hem toekomt. Het Hebreeuwse woord voor toorn, ‘Aph’, (Str. 639) van 'Anaph,' (Str. 599), duidt op boosheid, die op het gezicht te lezen staat en tot snel en diep ademen aanleiding geeft. De profeten wisten dat God enige tijd zijn woede kan inhouden en afwenden in afwachting of de mens zich zal bekeren. Als dat gebeurt, bedaart zijn toorn, zakt zijn woede weg en zal Hij opnieuw zijn goede zegeningen kunnen uitstorten. Maar als de mens volhardt in zijn dwaasheid, in zijn zondige levensstijl en in zijn negeren en zelfs het verachten van Hem, dan kan, neen, dan zal - zo wist Paulus uit de geschiedenis van zijn volk zoals door de profeten opgeschreven - zijn toorn plotseling tot ontbranding komen en openbaart zich de Goddelijke woede in volle hevigheid vanuit de hemel.... Omdat Paulus dit wist, dit alles in zijn godsbeeld had meegenomen, schreef hij wat er staat in Romeinen 1:18, “Want de toorn van God openbaart zich van de hemel over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van mensen...”
Openbaringen van Gods toorn vanuit de hemel
Zoals reeds gezegd, de apostel Paulus was een Jood en moet over de toorn van God gedacht hebben vanuit de Joodse openbaringsgeschiedenis, zoals die in hun heilige boeken is opgeschreven. De belangrijke vraag, die wij trachten te beantwoorden, is thans deze: Waarin, in welke concrete manifestaties, zag Paulus de ‘openbaring van de toorn van God’ over alle ongerechtigheid van mensen? Wat wist hij af van openbaringen van Gods toorn? Ik beantwoord deze vraag met enkele voorbeelden uit de geschiedenis van Israël, zoals Paulus gekend moet hebben en waaraan hij dacht toen hij deze woorden in Romeinen 1:18-20 schreef.
De eerste uitbarsting van de toorn van God over mensen, die in hun zonde en ongerechtigheid volhardden, bracht de zondvloed over de aarde; lees Genesis 6 en 7. Hondertwintig jaar bleef God geduldig wachten of de prediking van Noach succes had en de mensen zich zouden bekeren -dat deden zij niet. De zondvloed sloeg voor hen volkomen onverwacht toe. Zie ook 1 Petrus 3:20. Gods oordeel werd geopenbaard in een natuurcatastrofe van ongekende omvang.
Paulus wist van nog een andere uitbarsting van Gods toorn in de voorgeschiedenis van zijn volk, de verwoesting van Sodom en Gomorra, zie Genesis 18. Vanwege hun zedelijk verval liet God deze steden verwoesten. De toorn van God was hier opnieuw gemanifesteerd in een vernietigende natuurkracht, een aardbeving, een vulkanische uitbarsting, met dodelijke afloop voor de bevolking van deze steden. De aarde moet in dat gebied zelfs een aantal meters zijn gezonken, want de streek ligt nu onder de spiegel van het zuidelijk gedeelte van de Dode Zee.
De Toorn van God ontbrandde tegen Mozes; zie Exodus 4:14. Mozes liet zijn zonen niet besnijden, om zijn vrouw, die er bezwaar tegen maakte. Gods toorn ontbrandde zodat Mozes bijna stierf. Alle uitleggers zijn het erover eens dat het hier op een plotselinge gevaarlijke ziekte ging met bijna dodelijke afloop.
De toorn van God ontbrandde tegen Israël in de woestijn omdat zij voor de zoveelste keer ondankbaar en opstandig was;Hij liet het door giftige slangen geslagen worden; zie Numeri 21:4-9. Gods toorn werd dus gemanifesteerd door een plaag van giftige slangen die ziekte en de dood ten gevolge had.
De Toorn van God ontbrandde over Saul en het koninkrijk werd van hem afgenomen. Lees 1 Samuël 15. De Toorn van God ontbrandde tegen David omdat hij in zelfverheffing het volk liet tellen. David kon kiezen uit: Zeven jaren hongersnood, verdrukking door vijanden of drie dagen pest; hij koos het laatste; zie 2 Samuël 24:13-15.
De Toorn van God ontbrandde tegen Uzzia, omdat hij wilde offeren als een priester; zie 2 Kronieken 26:19. Uzzia werd boos op de priesters, die hem van offeren wilden weerhouden, maar God werd boos op hem en sloeg hem met melaatsheid. Gods verontwaardiging manifesteerde zich in een plotseling ziekte, die in alle hevigheid Uzzia velde.
De Toorn van God ontbrandde over Israël omdat het hardnekkig opstandig was tegen hem. God verdreef het volk uit het land, dat Hij haar geschonken had. Ik blijf bij deze uitstorting van Gods toorn wat langer stilstaan, want hij is uitvoeriger beschreven dan andere uitbarstingen van zijn verontwaardiging.
Jesaja profeteerde er ruim een eeuw van tevoren over; Jesaja 5:25, “Daarom is de toorn des HEREn tegen zijn volk ontbrand en heeft Hij zijn hand daartegen uitgestrekt en slaat Hij het.”
Jeremia, heeft, als geen andere profeet uit Israëls geschiedenis, de toorn van God gevoeld, toen deze over zijn volk werd uitgegoten. Het instrument, dat God gebruikte om zijn volk zijn verontwaardiging, zijn boosheid, zijn woede over hun zonde te doen voelen en ervaren, was Babel. Babel doodde veel mensen, nam het land in bezit, verbrandde letterlijk de tempel en geheel Jeruzalem en voerdde velen mee in gevangenschap naar Babel.
Jeremia mocht kiezen: Meegaan naar Babel als een vrij man of in zijn land achterblijven -Hij koos het laatste. Maar, daar zat hij eenzaam op de misschien nog nasmeulende puinhopen van Jeruzalem met om hem heen rottende lijken van de gedoden. Ja, stel u dat even voor, wat dit moest zijn geweest voor Jeremia. En toen dichtte hij wat wij kennen als het boek ‘Klaagliederen.’
Dit is wat hij schreef: “Hoe hult de HEER zich in zijn toorn... van de hemel heeft Hij ter aarde geworpen de luister van Israël. In zijn brandende toorn heeft Hij afgehouwen alle hoornen van Israël (hoornen waren de leiders van het volk). Op de straat liggen ter aarde knaap en grijsaard, mijn jonkvrouwen en mijn jongelingen zijn gevallen door het zwaard. Ten dage van uw toorn hebt Gij ze gedood, meedogenloos geslacht... Als voor een feestdat riept Gij samen wat mij van alle kanten verschrikte; op de dag van de toorn van de HEER was er niemand, die ontkwam of behouden bleef....” U leest dit in hoofdstuk twee van Klaagliederen.
Ja, Paulus, kende als evangelieprediker God als de God van liefde, maar hij kende Hem ook als een God, die rechtvaardig boos kan worden als Hij in zijn eer wordt aangetast en mensen zijn wil naast zich neerleggen. In de theologie van Paulus is God, een Persoon, die op een rechtvaardige wijze woedend kan zijn en mensen dat ook kan laten voelen. Welnu, als Paulus, een evangelieprediker, een apostel met een goede boodschap, een verkondiger van het beste nieuws dat er is: God is liefde en genadig en vergeeft om Jezus’ wil alle zonde, in zijn onderwijs aan gelovigen ook plaats gaf te wijzen op de toorn van God, dan zal ik hem daarin volgen. Daarom ook deze prediking.
Is God vandaag boos aan het worden?
De vraag, die ik thans zal trachten te beantwoorden, is deze: Is God vandaag boos aan het worden over mensen, die Hem verachten en zijn heil en wil negeren met mateloze arrogantie en hoogmoed? Is God boos aan het worden over mensen, die zich vleselijk uitleven en zijn heilige en heerlijke Naam als vuilnis weggooien en bespottelijk maken in hun schunnige liedjes? Is God boos aan het worden over een volk dat Hem zou kunnen kennen, maar de kennis van Hem terzijde schuift?
Zal Gods toorn zich vroeger of later openbaren over het huidige doorgaande proces van verwildering, verwording en algeheel moreel verval, waarbij zelfs de natuurinstellingen, zoals die van man en vrouw, de sexe-verschillen en het daarbij behorende gedrag, met arrogante dwaasheid terzijde worden geschoven! Ik doe er geen uitspraak over op welke wijze hij de wereld zijn toorn zal laten voelen en wanneer dat dan zou moeten geschieden - want dat weet ik niet, dat is alleen bij hem bekend. Ik bid echter een gebed: “God, wees ons land genadig, dit land van aborteurs, van fraudeurs, van jongelui, die zomaar iemand doden, omdat ze er ineens zin in hebben. God, wees ons genadig, dit land met een kerk, die weinig tot U roept en schreeuwt om een opwekking!” Let op : Ik bid niet om een oordeel, ik bid om opwekking.
Een waarschuwend woord aan Christenen...
In hetzelfde 3e hoofdstuk van het evangelie naar Johannes, waar we lezen in het 16ee vers “Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn Eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe,” lezen we ook het volgende, in het 36e vers: “Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven, doch wie aan de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem.” Begrijpt u de consequenties van hetgeen hier geschreven staat? Wie aan de Zoon ongehoorzaam is, op hem blijft de toorn van God rusten.
Dezelfde evangelist die even eerder sprak over de reddende liefde van God voor alle mensen, schreef even verder over de toorn van God, die blijft rusten op ongehoorzamen! Er staat niet ‘op ongelovigen’, maar ‘ongehoorzamen’. Dit is belangrijk om te verstaan. Als geloof niet leidt tot gehoorzaamheid, bent u nog ongelovig. Ik moet constateren dat er in deze tijd veel te veel ongehoorzame gelovigen zijn. Er zijn veel te veel gelovigen in de kerken, ook in Pinkster- en Volle Evangeliegemeenten, die beweren te geloven in Jezus, maar in ongehoorzaamheid leven. Luister: Als u beweert te geloven, maar in ongehoorzaamheid aan Gods wil leeft, blijft te toorn van God op u. Dit is ernstig, en ik vraag u mijn onderwijzing in overweging te nemen en niet naast u neer te leggen.
Luister naar wat Paulus aan de gelovigen in Colosse schreef in Colossenzen 3:5-7, “Doodt dan de leden, die op de aarde zijn; hoererij, onreinheid, hartstocht, boze begeerte en de hebzucht, die niet anders is dan afgoderij, om welke dingen de toorn van God komt!” Christenen, let op uw wandel, opdat u ook niet de toorn van God oproept. In de studies van opwekkingen is het duidelijk dat de opwekkingspredikers zich eerst richten tot de gelovigen, die een los leven leidden, zich niet bekommerden om heiligheid en toewijding. Zij namen de onderwijzingen van het Woord niet serieus. De opwekkingspredikers richtten zich tot de gelovigen en riepen hen eerst op tot bekering! Toen de Christenen zich bekeerden, werd de wereld bereikt! Het evangelie heeft ook een andere zijde, men zou dat slecht nieuws kunnen noemen: Gods toorn rust op ongehoorzamen.
Gods toorn voelen...
Paulus schreef: ”Want de toorn van God is geopenbaard’ en in Romeinen 3:5: “Is God, die zijn toorn doet voelen - ik spreek op menselijke wijze - soms onrechtvaardig? Volstrekt niet!” Paulus wist dat Israël Gods toorn had gevoeld - ik heb dat eerder in deze prediking reeds aangehaald. De meeste mensen, die zondigen, zijn zich niet bewust van God en dus ook niet van zijn toorn. Mensen, die in zonde leven zeggen tegen me als ik hun er op wijs dat God verontwaardigd is over hun levensstijl: “Ik voel helemaal niets van die toorn of verontwaardiging van God, dus het deert mij niet.” Dit is een levensgevaarlijke onverschilligheid en dwaasheid. God is verontwaardigd, boos, vertoornd over zonde. Ja, Hij kan dat zelfs worden met die intensiteit, die wij als ‘woedend’ beschrijven. Maar, God is langzaam tot toorn. Hij is een God, die zijn toorn om zijn eigen Naam, zo lang mogelijk zal vertragen; zie Jesaja 48:9, “Om mijns Naam wil vertraag Ik mijn toorn, ter wille van mijn lof bedwing Ik Mij, u ten goede, om u niet uit te roeien.”
Als u Gods toorn niet voelt, terwijl u een slap, zondig, werelds leven leidt - wees dan hem dankbaar dat Hij zo langzaam tot toorn is, en bekeer u dan! Luister naar Romeinen 2:4, “Of veracht giij de rijkdom van zijn goedertierenheid, verdraagzaamheid en lankmoedigheid, en beseft gij niet, dat de goedertierenheid van God u tot boetvaardigheid leidt, dat is tot bekering?”
Ja, God is langzaam tot toorn, dat wil zeggen, hij zal niet snel zijn toorn tot onbranding laten komen, Hij zal niet snel in woede uitbarsten. Maar,. heeft God eenmaal dat emotionele niveau van woede over zonde en alle ongehoorzaamheid bereikt, dan kan zijn toorn explosief worden en dan zult u, dan zal een volk, zijn toorn wel voelen. Dan kan er iets verschrikkelijks gebeuren - Paulus wist dit, want - zoals ik er reeds op heb gewezen - hij kende de verhalen uit de geschiedenis van zijn volk, hij kende die momenten in de geschiedenis, waar mensen, soms een geheel volk, de toorn van God over zich uitgestort kregen en zij de consequenties ervan aan den lijve ondervonden! Daarom schreef hij: “De toorn van God is geopenbaard geworden.”
Geen profetie van oordeel
Deze prediking is geen profetie, waarin ik u Gods oordeel over het volk en de kerk van Nederland aankondig. In deze woordverkondiging verkondig en onderwijs ik een aspect van het hart van God, dat wij weinig kennen, maar dat wel bij zijn wezen behoort. God een God van liefde, dat heeft Hij overvloedig in Jezus Christus getoond. En als Hij een God is, die emoties kent van zelfrespect, dan zal Hij ook, terwille van zijn zelfrespect, dat is terwille van zijn naam, ook emoties van woede kennen en die moeten uiten. God is dezelfde God, die Hij vroeger was.
Slot: Goed Nieuws en een uitnodiging.
Ik preek geen oordeel, ik sta hier niet als een Jeremia, die, tegen zijn eigen zin in, uiteindelijk oordeel moest aankondigen. Neen, tegen de theologische werkelijkheid van Gods toorn, predik ik Gods liefde en genade. Luister maar:
Ik heb aan het eind van deze prediking zeer goed nieuws, het beste nieuws dat er is, ook voor mensen van deze tijd. Jezus verlost ons van de toorn van God; Lees 1 Thessalonicenzen 5:9, ”Want God heeft ons, (de gelovigen) niet gesteld tot toorn, maar tot het verkrijgen van zaligheid door onze Heer Jezus Christus.” Zeg nu zelf, dit is toch goed nieuws. Lees ook 1 Thessalonicenzen 1:10, want in dit vers schreef de grote apostel, prediker en leraar van het Christendom, Paulus, die ook de Romeinenbrief schreef, iets geweldig hoopvols: “Hoe u uit de hemelen zijn Zoon verwacht, die Hij uit de doden opgewekt heeft, Jezus, die ons verlost van de komende toorn.”
Ik dring er bij u op aan: Kom tot Jezus en maak de beslissing om uw gehele levenswijze aan zijn wil te onderwerpen. Misschien bent u thans ervan overtuigd dat er dingen in uw leven zijn, die Gods toorn oproepen. Bekeer u dan nu, neem een beslissing. Vraag om vergeving en om kracht om uw leven zo te gaan leiden dat God er een behagen in heeft. Amen
Een vraag? E-mail... Pastor T. J. de Ruiter