Goddelijke boodschap bij een natuurramp

(Is een ramp een oordeel of een oproep?)


Sommigen denken dat er in deze tijd een toename van aard- en zeebevingen kan worden verwacht omdat Jezus in zijn redevoeringen over de eindtijd specifiek sprak over aardbevingen en het gebulder van zee dat de volkeren met grote angst zou vervullen, (o.a. Lucas 21:25). Ook in het boek Openbaring wordt er een verband gelegd tussen de grote boosheid van God over alle goddeloosheid van mensen en grote natuurrampen, zoals geweldige aardbevingen waardoor zelfs eilanden en bergen verdwijnen, (Openbaring 16:19,20).

Op 26 december 2004 was er een geweldige aardbeving ten westen van Indonesië waarvan de tsunami de kusten van veel landen rondom de Indische Oceaan overstroomde. In 1010 was er op 12 januari een gigantische aardbeving bij Haïti met als gevolg een enorme verwoesting. In de Indische Oceaan. Dan was er de grote, verwoestende zeebeving met een verwoestende tsunami op 11 maart 2011 die plaatsvond in de diepe zeetrog ten Oosten van Japan. Het is vastgesteld dat door de enorme klap Japan enkele meters is opgeduwd naar het Westen.

De geschiedenis en de aardkorst toont aan dat er al in het verre verleden zeer grote natuurrampen zijn voorgekomen. Jezus deelt ons mee dat er zich in de eindtijd, de tijd die voorafgaat zijn wederkomst, opnieuw grote, angstaanjagende natuur en kosmische rampen  zullen voordoen.

We leven nu ruim tweeduizend jaar na deze toekomstredevoeringen van Jezus en daarom kunnen we ervan uitgaan dat de tijd van zijn terugkeer veel dichterbij is gekomen.

Uit een recent onderzoek blijkt dat christenen verschillend denken over de betekenis van het goddelijke doel van de huidige rampen. Een onderzoek waarvan het resultaat ook in de EO visie werd afgedrukt laat zien dat van de duizend Amerikaanse gelovigen,


30 % denkt dat God straft met natuurrampen.
40 % denkt dat natuurrampen een test of proef van God zijn.
56 % denkt dat God hiermee bewijst dat Hij kan ingrijpen in deze wereld.
66 % van de evangelische denkt dit ook evenals 34% van de protestanten.
   
Ook christenen in Nederland denken verschillend denken over de betekenis van grote natuurrampen. Sommigen, indien niet velen, zien ze als oordelen van God en uitingen van zijn grote boosheid over de goddeloosheid van de mensheid. Hieronder treft u daarom een korte studie over dit onderwerp aan waarbij het mij primair gaat om een duidelijk, verantwoord Bijbels licht op dit onderwerp te laten schijnen.

Als begintekst neem ik Openbaring 15:4.


Allereerst laat ik de betekenis van de Griekse grondtekst op dit en andere verzen, schijnen.
De Nieuwe Vertaling is gelet op het gebruikte Griekse woord in Openbaring 15:4, ‘dikaiómata’ correct en beter dan het woord gerichten of oordelen, want dit woord slaat niet op het uitspreken of vellen van een oordeel. Het woord betekent: vereiste, regulering, bevel of rechtvaardige daad. Het Griekse woord dat echt oordeel of gericht betekent is ’krisis’ of een vervoeging daarvan en dat staat er hier dus niet.

Als aanvulling: het woord ‘krisis’ wordt in ons huidig taalgebruik eigenlijk – gelet op het Grieks - verkeerd gebruikt want wij bedoelen er dikwijls  een heel moeilijke of gevaarlijke situatie mee. In het boek Openbaring,  hoofdstuk 19:2,11 en 20:12,13 vinden we het Griekse woord ‘krisis’ of een andere vorm ervan, bijv. een werkwoordsvorm, heel correct vertaald als oordeel, vonnis of veroordeling (of in een andere vorm, zoals hetwerkwoord oordelen).

Als Jezus spreekt – zie de evangeliën - over de natuur en kosmische rampen van de eindtijd noemt hij ze nooit oordelen. Hij ziet ze wel als tekenen van zijn naderende wederkomst en roept ons op om op deze tekenen te letten en tot waakzaamheid.

 
In Openbaring worden de natuurrampen die onder hemelse regie zullen plaatsvinden niet alleen oordelen genoemd maar ook gezien als oproepen en uitingen van de boosheid van God om de mensen tot bekering te brengen, (zie Openbaring 9:20,21; 14:19;16:17-20).

De allerhoogste God hoopt dus dat mede door rampen de mensheid tot bekering zal komen. Ik zie drie aspecten hierin:

1. Door natuur en  kosmische rampen zullen we dus moeten erkennen dat alleen God in staat is om deze gigantische krachten te beheersen en te beteugelen.

2. Door natuur en  kosmische rampen moeten we onze kleinheid en afhankelijkheid van de allerhoogste God, de Schepper van alles, gaan inzien.

 
3. Door natuur en kosmische rampen zullen we ons moeten bezinnen op onze relatie t.o.v. God, en ons vertrouwen op Jezus Christus moeten stellen als onze Verlosser en Heer, want Hij alleen kan ook de grote natuurrampen afwenden. 

Ik ben er op grond van wat er in de Bijbel staat, vooral in de Griekse tekst van het Nieuwe Testament, niet voor dat we over de natuurrampen zoals onlangs in Japan spreken als een oordeel van God over de mensen daar. Tegelijkertijd horen we nu uit Haïti dat daar als gevolg van de verwoestende aardbeving het geloof in het evangelie toeneemt en het bijgeloof, zoals in voodoo, aan het afnemen is. Laat ons ook bidden voor de mensen in Japan dat er in dat land van veel bijgeloof en een sterke verering van de voorouders, de boodschap van de liefde van God en het geloof in de Heer Jezus zal toenemen.

Leusden, 14 april 2011


T. J. de Ruiter, predikant en bijbelleraar

Contact? E-mail... Pastor T. J. de Ruiter

~~~~~~~~~~~~~~~


Site 'Inspiratie & Inzicht', sinds 1997  /  19 augustus 2011 / T. J. de Ruiter /  The Netherlands