Er is bij veel christenen een groot verlangen naar wonderen. Vooral - en dat is te begrijpen - naar grote genezingswonderen. Bij sommigen overheerst dit verlangen zelfs dat naar heiliging, naar omgang met en kennis van de Heer en zijn Woord. Laat er geen twijfel over bestaan: een goddelijk genezingswonder is heerlijk en er gebeuren inderdaad bovennatuurlijke genezingen die wat artsen betreft onmogelijk konden hebben plaatsgevonden.
Enige tijd geleden las ik het getuigenis van iemand bij wie chirurgische bouten en schroeven waren geplaatst. Na een genezende aanraking van de Heer konden artsen echter die eruit halen want ze lagen gewoon los in het lichaam. Het was een geweldig wonder waar de Heer alle eer voor ontving.
Veel mensen worden geïmponeerd door het spectaculaire en het bovennatuurlijke. Er kan dan een hang tot het onverklaarbare, het sensationele ontstaan. Men zou dit zelfs een verslaving aan het bovennatuurlijke kunnen noemen. Een dergelijke verslaving kan gevaarlijk zijn want de boze zal hem op subtiele wijze proberen te voeden. Hij zal - indien niet gecorrigeerd en onder controle van de Heilige Geest gebracht - het geloof ernstig kunnen beschadigen zoals bij velen reeds is gebeurd.
Bovennatuurlijke manifestaties van Godswege kunnen mensen tot de orde roepen, tot bekering brengen en tot geloof in Jezus Christus. Het schokeffect doet mensen tot bezinning komen en tot een nieuw besef van God. Dit is altijd zo geweest, zowel in bijbelse tijden als in deze tijd. Maar er is volgens de Bijbel meer nodig dan het zien en beleven van wonderen om het Koninkrijk van God binnen te gaan. Zolang als er wonderen gebeuren, is er geloof, groot geloof - althans zo denken sommigen. Dit geloof is echter dikwijls hoofdzakelijk van een emotionele kwaliteit en functioneert zolang men met wonderen wordt gevoed. Als er echter geen wonderen plaatsvinden, de onverklaarbare fenomenen ophouden, wordt de hang niet meer gevoed. Het gevolg hiervan is dat men gedesillusioneerd raakt.
Ik benadruk dat als God grote wonderen doet, Hij op iets wil wijzen dat van groter belang is dan het wonder zelf. Daarom worden de wonderen in de evangeliën tekenen genoemd. Vooral in het evangelie naar Johannes zijn de wonderen van Jezus tekenen, waarmee hij dus wil aangeven dat ze op iets wijzen dat hoger en belangrijker is dan het zicht- en voelbare wonderlijke fenomeen zelf.
Ik wijs er daarom op dat de wonderen van Jezus - dit geldt ook voor de wonderen in onze tijd - ten eerste tekenen zijn van de goedheid en barmhartigheid van de Here God. Ten tweede, ze zijn tekenen van het goddelijke mandaat van de prediking van het evangelie. Daarom vinden er in evangelisatiecampagnes dikwijls meer wonderen plaats dan in gemeentediensten. En ten derde, ze zijn tekenen van de krachten die in de komende Messiaanse heilstijd, de tijd van het Koninkrijk van God, ongehinderd op aarde zullen werken. In die tijd zal er geen ziekte en geen dood meer zijn. Volgens de Bijbel zullen we de wonderen van de Heer dus beschouwen als tekenen van Gods komend, uiteindelijk heil voor de mensheid en de aarde. Daarom behoren wonderlijke genezingen die plaats vinden op gebed en geloof in de naam van Jezus Christus de hoop op het definitieve, komende heil van God te versterken. Een gebed dat we altijd mogen bidden:
"Ja, Heer, geef ons meer tekenen van uw barmhartigheid, uw kracht en de heerlijke heilstoekomst die U voor ons heeft."
Gepubliceerd in
2008
T. J. de Ruiter
~~~~~~~~~~
site 'Inspiratie
& Inzicht', sinds
1997 / page update 23 augustus 2011 / T. J. de Ruiter / The Netherlands