|
|
| En zij werden allen vervuld met de
Heilige Geest en begonnen met andere tongen te spreken, zoals de Geest
het hun gaf uit te spreken Handelingen 2:4 Het spreken in nieuwe tongen - het Grieks kan letterlijk met 'andere talen' worden weergegeven - was de eerste manifestatie van de bekrachtiging die de apostelen op de Pinksterdag ontvingen. Waarom deed de Geest van God hen in nieuwe, door hen niet geleerde en dus voor hen zelf onverstaanbare talen spreken? Als antwoord op deze vraag kunnen we stellen dat de Heer wilde dat op die Pinksterdag alle mensen die uit alle streken van het Romeinse Rijk bij dat huis waren samengestroomd met het evangelie wilde bereiken. Hij toonde met deze gave van het spreken in niet geleerde talen aan dat Hij zijn dienaren de heerlijke boodschap bovennatuurlijk kan laten communiceren. Het spreken in tongen (niet geleerde talen) staat, samen met die van de vertolking, als de laatst genoemde in de opsomming van gaven van de Geest in hoofdstuk 12:10 van de 1e brief aan de Korintiërs. De Nieuwe Bijbelvertaling gebruikt hier 'klanktaal,' een vreemd begrip dat ik niet ondersteun als een goede vertaling van het Grieks, want een letterlijke vertaling zou hier in vers 10 'soorten van talen' kunnen zijn. Sommigen willen betogen dat het spreken in tongen op grond van het feit dat het op de laatste plaats in de opsomming staat misschien de onbelangrijkste gave van de Geest is en dat Pinkstergelovigen daarom onterecht zoveel belang hechten aan deze gave. Deze opvatting wil ik op Bijbelse grond bestrijden als niet Schriftuurlijk. De opsomming in 1 Korintiërs 12 hoeft niet per sé de orde van belangrijkheid te zijn, hij kan evengoed een willekeurige volgorde zijn. Bij de studie van deze gave in 3 groepen worden zij dan ook meestel gehergroepeerd. De gave van het spreken in nieuwe talen is tevens een prachtig en zeer nuttig 'multi purpose' geschenk van de Heilige Geest. Ik noem een vijftal gebruiksmogelijkheden die in de Bijbel voorkomen. Ik wijs er voor de duidelijkheid op dat zowel tongen als talen op hetzelfde verschijnsel betrekking hebben en in dit artikel kunnen ze dan ook afwisselend worden gebruikt. Altijd is de door de Geest van de Heer opgewekte uiting bedoeld. Het veelzijdige nut van het spreken in nieuwe talen 1. De gave is een bewijs van de volledige
overgave aan en vervulling met de
de Heilige Geest. 2. In de eerst plaats is deze gave een
bovennatuurlijke bekrachtiging van de Heilige Geest om het evangelie in 3. De gave kan voor eigen opbouw worden gebruikt. 4. De gave kan in het gebedsleven worden gebruikt. 5. De gave is, gecombineerd met die van de vertolking gelijkwaardig aan de gave van profetie.1 en 2. De gave is een bewijs van de volledige overgave aan en vervulling met de Heilige Geest Een gelovige die in een taal die hij niet heeft geleerd en dus niet kan spreken, toch het getuigenis over Jezus communiceert, demonstreert hiermee in een volledige overgave aan de inspiratie door de Heilige Geest te staan. De Heer had als doel op de eerste Pinksterdag om alle aanwezigen bij dat huis met het getuigenis van Jezus en zijn heerlijke, verlossenden boodschap te bereiken. Er zijn bijzondere voorvallen bekend,
waarin het in tongen spreken mensen tot een krachtige bekering bracht. In Wales werd me verteld in een gemeente waar ik enige tijd verbleef en waar ik meerdere malen het woord heb bediend dat er in een gebedsbijeenkomst, waar weinig mensen waren iemand in tongen sprak. Plotseling was er gesnik achterin de bijna lege kerkzaal te horen. Een vreemde man was stilletjes binnen gekomen en gaan zitten. Snikkend vertelde hij dat die bidder voorin de kerk in een Afrikaanse stamtaal had gesproken die hij tijdens verblijf in Afrika had geleerd en dat de boodschap tot bekering zo indringend, zo overtuigend en persoonlijk op hem afgestemd was dat zijn hart gebroken was. Hij nam Jezus ter plekke aan. Ik herinner mij nog een verhaal uit Wales, uit de omgeving waar mijn echtgenote, Tessa, haar jeugd doorbracht. Er waren vroeger Franse uienverkopers die met een stok over de schouder met een bos Franse uitjes langs de deuren kwamen. Een gelovige vrouw deed open en begon tot hem in nieuwe talen te spreken. De man antwoordde terug en zei antwoordde weer en zo ging het enige tijd door. De man brak voor haar ogen en in stuntelig Engels maakte hij duidelijk dat zij in vloeiend Frans tot hem over Jezus had gesproken en hem had opgeroepen zich te bekeren. De vrouw had geen Frans geleerd en wist totaal niet wat zij had gezegd tot deze man. Zo zijn er meerdere van dergelijke ongelofelijke verhalen die echter wel waar zijn. Alle gaven van de Geest zien we onder het Oude Verbond al functioneren, behalve het spreken in andere, niet geleerde talen. Dit kwam voor het eerst voor bij de uitstorting van de Heilige Geest te Jeruzalem en we treffen hem dus niet eerder in de Bijbel aan. Op grond van dit gegeven en mede ook op grond van de herhaling ervan bij nieuwe uitstortingen van de Geest, zoals in het boek Handelingen beschreven, leren bepaalde Pinksterbewegingen dat het spreken in andere talen het eerste bewijs - in het Engels 'the initial evidence'- is van de Doop met de Heilige Geest. Spreekt men in andere talen dan mag men weten gedoopt te zijn met de Heilige Geest. Let op: deze Pinksterdenominaties, zoals de Assemblies of God, leren niet dat het spreken andere talen het enige bewijs is van Doop met (in) de Heilige Geest. Ook wordt er niet geleerd dat men andere talen moet spreken, er is geen dwang. Zij die wel met ongezonde aandrang anderen per sé in tongen willen laten spreken zijn niet juist bezig.Na het eerste spreken in andere talen (nieuwe tongen) bij de Doop in de Heilige Geest kan de gelovige deze nieuwe gave blijven gebruiken maar hij kan zich ook onder leiding van de Heilige Geest op andere gaven gaan richten waardoor deze gave mogelijk door hem minder benut zal worden. Daarom zijn er met de Heilige Geest gedoopte gelovigen die na die eerste maal nooit meer door de Geest in niet geleerde talen hebben gesproken. Het is niet nodig om hierbij een kritische kanttekening te plaatsen, vooral niet als de gelovige andere gaven kent en gebruikt. 3. De gave kan voor eigen opbouw worden gebruikt Paulus in 1 Korintiërs 14:4: "Wie in een tong spreekt sticht zichzelf." In vers 18 dankt Paulus God dat hij veel in tongen kan spreken: "Ik dank God, dat ik meer dan gij allen in tongen spreek." Hij deed dit echter in privé, niet in de gemeente. Hij voegt er namelijk aan toe: "maar in de gemeente wil ik liever vijf woorden met mijn verstand spreken om ook anderen te onderwijzen dan duizenden woorden in een tong." Dat is duidelijke taal zou ik zeggen. Veel gelovigen die met de Heilige Geest gedoopt zijn ervaren de geloofsopbouwende werking van het spreken in andere talen in het persoonlijke gebed en de aanbidding. Medische onderzoekers hebben aangetoond dat het spreken andere talen (de door de Geest opgewekte tongentaal) en de vreugdevolle stemming waarmee het dikwijls gepaard gaat een gezonde, verfrissende werking op de menselijke constitutie hebben. Afhankelijk van de kracht van de aandrang die de Heilige Geest op een gelovige uitoefent en de inspiratie zal het spreken in andere talen als een onwillekeurige of als een bewust gewilde uiting worden ervaren. De discipelen realiseerden zich later dat zij op de Pinksterdag in Jeruzalem door de Heilige Geest overweldigd waren en velen na hen hebben de Geest met het spreken in andere talen ook overweldigend ervaren. De aandrang ot het spreken in een andere, niet geleerde, taal kan dus zo krachtig zijn dat het uit het hart opborrelt en uit de mond stroomt. De uiting kan echter ook door de met de Geest gedoopte gelovige opgewekt worden omdat de gave van het spreken in tongen door de Geest aan die persoon is gegeven. Het gebruik van de gave komt dan tot stand door de samenwerking tussen de geest van de mens en de Heilige Geest die immers in de mens woont en een geestelijke eenheid met de geest van de mens vormt. Kent u deze gave en gebruikt u hem? Gods
Geest zal u verfrissend doorstromen als u hem gebruikt tot de glorie
van de Heer. Dit gebruik van de gave ligt in het verlengde van de vorige. Paulus schreef over zijn eigen ervaring met het spreken in tongen in 1 Korintiërs 14:14,15 dat hij zowel het bidden en lof zingen met zijn verstand kende als het bidden en lof zingen met zijn geest waarbij het verstand onvruchtbaar bleef. Let er op dat hij wist en voelde dat hij bad maar hij verstond het niet. Hij wist en voelde dat hij de Heer prees en aanbad maar hij verstond niet wat hij tot Hem zei. Het verstand hielp hem dus niet. Velen kennen deze ervaring die Paulus had en weten zich erdoor gezegend. Er is echter een verkeerde leer over het omgaan met het verstand. Er wordt wel eens gezegd dat men het verstand op 'non-actief' moet zetten, moet uitschakelen. Als men de Schrift goed leest ziet men dat er niet staat dat de Heilige Geest het verstand op non-actief zette of uitschakelde maar dat Hij het ongebruikt liet. De Geest die alle talen spreekt werkte buiten het verstand om. Paulus zei dus niet: "Ik zet mijn verstand stil, ik denk niet na, opdat de Geest kan werken." Neen, Hij liet de Geest door hem werken, ook al verstond en begreep hij zelf niet wat de Geest zei. Over het gebruik van deze gave in het gebed heb ik een ontroerend en aangrijpend voorbeeld. Als ik voorval zo beknopt mogelijk vertel moet u ook Romeinen 8:26 in gedachten houden: "En evenzo komt de Geest onze zwakheid te hulp, want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren." Het verhaal staat in het Duitse boekje 'Erweckung oder Revolution' van Oskar Jeske. Jeske, een Duitser, leefde in Polen voor de Tweede Wereldoorlog, was op 14 jarige leeftijd bekeerd en werd een prediker. Toen de Russen naar het Westen oprukten werd hij opgepakt en naar Siberië getransporteerd. Daar moest hij en veel anderen met hem onder extreem zware en onmenselijke omstandigheden zware arbeid verrichten. Hij was daar tot 1956, het waren de zwaarste jaren van zijn leven, maar overal getuigde hij van Jezus en zag velen tot bekering komen en grote wonderen. Eens moest hij voor een Russisch rechter komen. Vier tot vijf uur lang werd hij voor het verhoor in een éénmanscel opgesloten die niet meer was als een soort kist, een kooi, waar men alleen rechtop in kon staan. Men kon er zich niet in buigen en zeker niet knielen, wat hij zo graag had willen doen om te bidden, want de kooi was gewoon te nauw. Deze uren waren de zwaarste van zijn leven. Hij had vanaf zijn 14e jaar toen hij bekeerd werd, altijd kunnen bidden maar in die situatie vond hij geen woorden; er was geen gebed. Zijn gedachten waren verward en er was niets meer van binnen. Toen kreeg hij een bijzondere ervaring. Opeens welde er vanuit zijn binnenste een merkwaardige uitdrukkingskracht op en hij begon luid in onbekende talen te bidden, zo luid dat anderen het hebben moeten horen. En toen hoorde hij een stem, die zei: "Fürchte Dich nicht, Ich ben bei Dir. Du wirst nicht verurteilt." En, inderdaad, door het gehele verhoor heeft Hij Gods nabijheid ervaren. Uiteindelijk werd hij vanwege internationale overeenkomsten over Duitse gevangenen in Rusland in vrijheid gesteld en terug getransporteerd naar zijn geboorteland. Later werd hij met zijn gezin herenigd in West Duitsland en werd een gezegende prediker in de Pinksterbeweging.Met dit onderwijs over de zegen van het bidden en prijzen met de gave van het spreken in onbekende talen door de Geest zal ik niet willen beweren dat men zonder het kennen en beoefenen van deze gave geen intiem en vruchtbaar gebedsleven kan hebben. Het is in elk geval wel duidelijk dat de Geest van God een extra dimensie eraan kan toevoegen die boven de menselijke vermogens uitgaat. Toch stel ik de vraag of u de gave van het spreken in onbekende talen door de Heilige Geest in uw eigen leven kent. Kent u de kracht van het bidden in tongen door de Heilige Geest? Indien niet, open u dan onvoorwaardelijk voor de Heilige Geest en - wie weet - ontvangt u een wonderlijke ervaring. 5. De gave is,
gecombineerd met die van de vertolking gelijkwaardig aan die van
profetie De gave van het spreken in een andere taal die men niet had geleerd maar werd geschonken door de Heilige Geest als een bijzonder vermogen, een wonderbare gave, opent ongekende mogelijkheden voor de communicatie met God, de versterking van de gelovigen en de bekering van ongelovigen. Deze gave kan door de bijzondere werking van de Heilige Geest een gelovige ook uit situaties redden die naar de mens gesproken hopeloos zijn; zie het incident dat ik hierboven heb opgeschreven. Wie zich uitstrekt naar de vervulling met de Heilige Geest mag ook vragen om de gave van het spreken in nieuwe talen, zie het advies van de apostel Paulus in 1 Korintiërs 14:1. Ik nodig je uit om nu de Heer om de Heilige Geest en zijn wonderbare gave van het spreken in nieuwe talen te vragen. Leusden, mei 2003, vernieuwd mei 2010(T. J. de Ruiter is aangesloten bij de Verenigde Pinkster en Evangeliegemeenten) |
Reageren. Contacteer...Pastor T. J. de Ruiter
Voor
ondersteuning van de bediening van prediking en onderwijs van Teun
&
Tessa de Ruiter kunt u uw gave storten op hun rekening 48.13.69.376, of op rekening van Stichting Support Christian Ministries, rek. 44.71.11.973. Vermeld: voor T.J. de Ruiter