There are a number of
expositors of the New Testament that think that this Bible verse is the
most
difficult one to understand. The difficulty is that they think that we
cannot
say with certainty over whom Paul was writing here. But there is now
sufficient
historical material to know about whom Paul was writing here. Below you
can
read to whom Paul referred here in verse 29.
Just north of Corinth was in that
time a city that had the name Eleusis. It was the place where a certain
religion baptized in the sea. The heathen believers were baptized in
the hope
that if they were baptized on behalf of the dead a good life in the
hereafter
was guaranteed. Homer wrote about this religion to Demeter in 478-79 AD.
It is well known that the
people of Corinth were influenced by the
other religious practices, for they were part of a great economic area
where
people from other countries lived. The
Christians to whom Paul was writing knew more than likely also of this
heathen
ritual that was being practised in Eleusis of being baptized for the
dead.
1 Korintiërs15:29,
(NBV). Dopen voor de
doden?
Wat denken
zij
die zich voor de doden laten dopen te bereiken? Als de doden toch niet
worden
opgewekt, waarom zouden zij zich dan laten dopen?
Er
is een flink aantal uitleggers van het
Nieuwe Testament dat dit vers het moeilijkste vers vindt om te
verklaren. De
moeilijkheid zit hierin dat we nooit met zekerheid zouden kunnen
zeggen
over wie Paulus het hier had. Maar toch kunnen we nu na nieuw
historisch
bewijsmateriaal - wel met zekerheid zeggen over wie het hier gaat.
Hieronder
kunt lezen u over de historische betekenis van dit vers.
Even noordelijk van Korinte was in die tijd een stadje dat
Eleusis heette
Het was de plaats waar een heidense godsdienst in de zee doopte. De
aanhangers
lieten zich er dopen voor de gestorvenen met de hoop dat zij hiermee
een goed
leven in het hiernamaals hadden gewaarborgd. Homerus schreef over deze
religie
aan Demeter in 478-79 A.D.
Het was bekend dat de mensen in Korinte waarschijnlijk soms ook de
Christenen
- veel werden beinvloed door andere gebruiken en gewoontes want
zij
vormden een deel van een groot economisch gebied waar veel mensen uit
andere
streken woonden. Het is dus inderdaad mogelijk dat de Christenen van
Korinte
wisten vanr dit heidense ritueel dat in Eleusis werd beoefend.
De Kerk van de Heiligen van de laatste dagen (de Mormoonse kerk) heeft
haar
leer over en ritueel van de doop voor de doden gebaseerd op dit vers,
(1
Korintiërs 15:29). Zij beroept zich echter dus geheel onterecht
erop voor haar
ritueel, want het werd beslist niet beoefend in de eerste Christelijke
gemeente
van Korinte, zoals zij wel willen beweren. De zij over wie Paulus
schreef waren
zeer waarschijnlijk geen leden van de gemeente. Het echter niet worden
uitgesloten dat sommige uit die religie tot het Christendom bekeerde
gelovigen
nog even aan dit doopritueel hadden vastgehouden om zich voor iemand
die pas
bekeerd was, maar voordat hij de christelijke doop kon ondergaan was
gestorven,
lieten dopen.
We are used
to speak about
the Garden of Eden in Genesis 2 and 3 as Paradise. But this word is not
originally Hebrew, it came in use after the Jews had come into contact
with the
Persian culture. Paradise is originally a Persian word, which meant a
beautiful, private garden, surrounded by a wall. Rich Persian people
and kings
had usually such a paradise. When a Persian king received a
special
guest or friend he gave him as an honour an invitation to walk with him
in his
garden, his paradise. Immediately you will now understand the meaning
of this
promise to the crucified criminal beside Jesus when He said to him:
“Truly,
I say to you, today you will be with me in Paradise,” ( Luke 23:43,
RSV). Jesus
promised him a very special honour after death. So we can be sure about
it that
there is in the heavens a very beautiful location, called Paradise.
Heaven is
according to
Jewish traditional believe (Talmud and the later Kabbala) seven
stories
high. Paul received the special privilege to have a look in
that
heavenly paradise. He wrote that he was – inside or outside his body he
didn’t
know - in the third heaven, (2 Corinthians 12:3). Paradise could then
be
localised in the third heaven, (2 Corinthians 12:2-4). The throne of
God is in
the highest heaven and Jesus went at His ascension through the heavens,
(Hebrews 4:14, Greek is plural) and sat at the right hand of God in His
throne,
(Revelation 3:21). When Stephen died as a martyr he saw
Jesus
standing at the right hand of almighty God, (Acts 7:54). Revelation
2:7
supports the view that there is an heavenly Paradise, for in this verse
the
believer that conquers is promised that he will eat of the tree of
life, which
is in the Paradise of God.
Because
Jesus is God, He is
omnipresent, that is He is present everywhere. When a believer dies
Jesus gives
him a welcome in Paradise and makes his presence very real to him,
though He
sits on the throne in the highest heaven. We must not forget that
heavenly
locations are not subjected to physical forces and laws as they are
here on
earth. This reality of spiritual, heavenly, nonphysical dimensions and
realities is very difficult to understand or grasp for us.
"Jezus antwoordde: Ik
verzeker je: nog vandaag zul je met mij in het
paradijs zijn."
3. John 21:11. The net was not
torn!
Churchfather Augustine said that this number pointed
to the Ten Commandments and the gifts of the Holy Spirit, because 153
is the 17th
triangle number and 17 is the sumtotal of 10 and 7. Jerome (Eusebius
Hieronymus)
said that Greek zoologists knew 153 kinds of fish in the sea (the
Mediterranean
Sea). The number of 153 could point to the Gospeltruth that Jesus wants
to save
men from all races. Somebody else remarked that in the Hebrew language
in which
numbers are written with letters, 153 has the same combination of
letters as
the word for Pesachlamb (Easterlamb).
Van
oudsher heeft ook dit vers Bijbelkenners geboeid en is de vraag gesteld
of er
een speciale betekenis moet worden gezocht in het getal van 153, het
aantal
vissen dat toen werd gevangen op de aanwijzing van Jezus.
5. Mark 9:49.
For every one will be salted with fire
This is a
verse of which many commentators say that they cannot be sure about the
correct
meaning of this saying of Jesus. Some even think that he was a part of
a larger
saying that got lost in his completeness. ‘Salted with fire,’ must be
understood
in another way than the literal one, for salting with fire is
impossible. Some
manuscripts have an additional sentence:
“And (for) every sacrifice will be salted with salt.” Someone
thought
that there is in this saying of Jesus a reference to Leviticus 2:13,
where
Moses prescribed that each sacrifice should be seasoned with salt. Salt
increased the value of the sacrifice for God for salt was often used in
Eastern
cultures to confirm a covenant. Salt was also used in some countries as
a
currency with which could be paid. Roman soldiers received sometimes
salt as
their wages.
There are
also commentators that lay a link with the teaching of Paul in 1
Corinthians
3:13-15, where the judgement of the Lord over our works is compared
with fire.
The fire of this judgement removes all works of His children that do
not have
eternal worth according to His standard. If this interpretation is
given to
‘salted with fire,’ it equals its meaning to that of a testing. The
Dutch ‘Great
News Bible’ takes this meaning of Mark 9:49, it has: “Everyone
must go through the fire of testing and so be salted.’”
There are
some Bible translations, as the ‘New Dutch Bible,’ that did not
translate the
Greek conjunction ‘gar,’ (for). But omission of this conjunction seems
not to
be correct as this word makes the connection with the previous sentence
obvious. As other Bible translations ‘The Living Bible’ makes the
connection
with Mark 9:48 evident, as it has: “where the
worm never dies and the fire never
goes out, where all are salted with fire.” According to a
number of
commentators is the clear meaning of the second sentence ‘For all are
salted
with fire,’ that those in Gehenna (hell) will live there eternally, as
‘salted’
does have here the meaning of being preserved from extinction. This
interpretation seems to be in harmony with other teachings of Jesus and
the
apostles about an eternal destiny in hell. This meaning of verse 49
could very
well be the correct one, but then ‘every one’ in verse 49 is only
referring to those
in Gehenna.
To the
above I add that the following verses, 50 and 51, seem to have been a
part of
another subject. Jesus exhorted His followers here to continue to be
the salt,
the preserving element of a good and healthy morality in society and to
keep
peace with one another. Similar teaching we find in Matthew 5:13, where
Jesus
said that His disciples are the salt of the earth. Salt is an essential
element
for life and is also used to improve the taste of food and to preserve
perishable
food for a long time. So, Jesus exhorts His disciples to give a
positive and
peaceful moral contribution to society.
In closing
I invite you, reader, to write me if you prefer another view on Mark
9:48-51.
You can e-mail me: pastor.tjderuiter@telfort.nl (see below)
Dutch:
Marcus 9:49. Want iedereen moet met vuur gezouten worden
Dit is een vers waarvan veel commentatoren vaststellen dat zij niet zeker kunnen zijn over de correcte betekenis van deze uitspraak van Jezus. Sommigen denken zelfs dat hij een deel van een grotere onderwijzing is die in zijn geheel verloren is gegaan. Het ‘zouten met vuur’ moet wel figuurlijk zijn omdat een letterlijke betekenis niet realistisch is. Sommige manuscripten hebben ook de zin: “En (want) elk offer moet met zout worden gezouten.” Men is van mening dat iemand een verband zag met Leviticus 2:13, waar Mozes voorschreef dat er zout aan de offers moest worden toegevoegd. Zout zou de waarde van het offer voor God hebben verhoogd, want zout werd in die Oosterse culturen wel gebruikt als een bekrachtiging van een verbond. Zout was ook kostbaar in sommige landen als een betaalmiddel. De Romeinen betaalden soms hun soldaten met een hoeveelheid zout.
Er
zijn commentatoren die een verband leggen met de
vermaning die Paulus geeft in 1 Korintiërs 3:13-15, waar het
onderzoekend
oordeel van de Heer over onze werken met vuur wordt vergeleken. Het
vuur van
dit oordeel verwijdert alle werken van zijn kinderen die naar Zijn
oordeel geen
duurzame, eeuwige waarde hebben. Als deze betekenis aan het vuur dat
zout in
Marcus 9:49 wordt gegeven, kan de betekenis van ‘zouten’ hier worden
gelijkgesteld aan beproeving. Zo ziet o.a. de Groot Nieuws
Bijbelvertaling het.
Hij heeft hier staan: ”Iedereen moet door het
vuur van beproeving
gaan en zo gezouten worden.”
De NBV (Nieuwe Bijbel Vertaling) heeft het Griekse voegwoordje ‘gar’ onvertaald gelaten. De vertalingen die dit verbindingswoordje wel weergeven met ‘want’ zijn correct. Het verband met de voorgaande zin is ondubbelzinnig. De ‘Het Boek’ Bijbel heeft: “Want iedereen zal met vuur beproefd worden.” De ‘Living Bible’ heeft de tekst, Marcus 9:49, ook duidelijk verbonden aan de laatste zin van het vorige vers, waar Jezus zei dat als men in Gehenna, (de hel), wordt geworpen men in het vuur terechtkomt: “where the worm never dies and the fire never goes out, ” en vervolgt dan met ‘Where all are salted with fire.” Dit moet volgens een aantal commentatoren erop wijzen dat het ‘gezouten’ hier Gods eeuwig oordeel van verderf betekent. De lichamen van de zielen in Gehenna (de hel) worden in het verderf bewaard en houden er niet op te bestaan. Dit inzicht komt overeen met andere uitspraken van Jezus en de apostelen over Gehenna, (de hel). Deze uitleg kan juist zijn, maar dan moet het ‘iedereen’ uiteraard alleen betrekking hebben op hen die in Gehenna zijn.
Tenslotte wijs ik erop dat in de volgende verzen, 50 en 51, zout in een nieuw stukje onderwijs wordt gebruikt. Jezus vermaande hier de discipelen om het zout als preserverend element in zichzelf niet te verliezen en onder elkaar de vrede te bewaren. In Matteüs 5:13 zei Jezus tot hen dat zijn discipelen het zout van de aarde zijn. Zout is ook een onmisbaar element voor de instandhouding van het leven en wordt gebruikt om de smaak van voedsel te verhogen en bederfelijk voedsel langdurig te bewaren. Deze vermaningen aan zijn volgelingen houden dus in dat zij een morele bijdrage behoren te blijven leveren aan een gezonde samenleving, waar vrede heerst. Gaarne sluit ik af met lezers die aan een andere uitleg de voorkeur willen geven, uit te nodigen hierover met mij te corresponderen. E-mail me op: pastor.tjderuiter@telfort.nl“And he went down with them and came to Nazareth, and was obedient to them.”
In the Dutch New Bible there is added in this sentence the word ‘voortaan,’ (“and was hun voortaan gehoorzaam”). This verse is which is translated into English ‘henceforth’ or ‘from now on.’ I cannot find this adverb in another Dutch translation and in most, if not all, English Bibles, this word is also not found in this verse. The suggestion of this word in the Dutch New Bible is usually that before that moment He had sometimes been disobedient. But that suggestion is not acceptable for me. In the Greek manuscripts this word does not occur. This word ‘voortaan’ is clearly an addition of the experts that are responsible for this new Dutch Bible, published in 2004.
Jesus had never been disobedient to His parents. I suspect that when the time had come to travel back to Nazareth there was a kind of a deal made with Jesus that He would come as soon as possible and that the time had not been specified. The search of Joseph and Mary was motivated by anxiety and fear (verse 48). It must have been very difficult for His parents to understand and follow Jesus, for He was an exceptional intelligent, charismatic and a completely pure child.
I
regret
therefore that the experts of this New Dutch Translation added this
word ‘voortaan’ in this sentence.
T. J. de
Ruiter, 18 July 2012